کیبورد عزیز من

سلام

دارم به کی سلام میدم؟نمیدونم؟میگن سلام ۷۰ تا صوابداره و ۶۹ تاش مال اونیه که سلام میده.دنبال چیم؟جمع کردن صواب؟نه.نه دنبای اینم که صواب جمع کنم نه دنبال اینکه کسی جواب سلاممو بده من فقط دنبال اینم که به خودم به همه ثابت کنم نازنین تموم نشده نمرده شایدم مرده اما می خوام در حالی که زنده ام بمیرم.اتوس میگفت کلاغ سیاه مرد مرده فراری نارنج اینا همش خاطرن شاید من براشون یا اون برام خاطره بشن اما من نمیخوام برای خودم خاطره بشم.یکی میگفت کی بورد از جدید ترین وسایله که قراره شاهد اشکامون باشه بذار باشه بذار کی بورد منو بگیره تو بغلش و گریه هامو ببوسه منو اونقدر تو بغلش فشار بده که دیگه از هیچی از هیچ کی نترسم اصلا میخوام این کیبورد بشه دوست پسرم .دیگه نمی خوام به ادما التماس کنم برام خاطره نشن بعضی وقتها تلفنو میگیرم تو دستم و ساعتها به بوق ازاد گوش میدم چون هیچ کس نیست چون اون همه کسو نمیخوام.کیبورد دستامو میگیره شاید کوچولویی هامو بفهمه شاید البته...این پست کامنت لازم نداره چون برای کیبورد عزیزمه.