نشسته ام بر لبه پنجره...
تو می پرسی به کجا چشم دوخته ام؟
خیابان؟حیاط؟ایوان؟
و من می گویم :
به قول تو:به سکوت و تنهایی شب....
به قول خودم:به سکون و ارامشش...
باز می پرسی:
کدام نقل قول صحیح تر است؟
پاسخ نمی دهم.
هر دو خوب می دانیم نقل قول بودنمان...
صحیح ترین نقل قول بشریت است.
قرار بود برگریزان برویم...
با دلی خوش!
برگریزان نبود و می رفتیم.
دلمان ان چنان که باید خوش نبود.
برگریزان نیامده رفت...
نفهمیدیم...
حالا هیچ برگی نمانده.
نمی رویم.
دلمان هیچ خوش نیست...
زمستان ۱۳۸۴
به فصل پاییز و الهه عزیزم.